Ik ben gek op biologisch, het is puur, eerlijk en het heeft geen toegevoegde ‘shit’.
Het is voor mij dan ook logisch dat ik soms een paar kilometer moet rijden om deze pure en eerlijke dingen te vergaren. Ik vind het geen probleem en doe het graag, want biologisch is immers altijd het beste!
Dan hebben we moederliefde….
Liefde van je biologische moeder is altijd een eerste vereiste, om je veilig, geliefd en geborgen te voelen. Maar als dat, om wat voor reden dan ook niet (meer) voor handen is, is dat een groot gemis.
Je mag jezelf dan gelukkig prijzen als een nieuwe, niet biologische mama, je wilt koesteren, sussen en verzorgen…
Op mijn 15e kwam er zo’n lief, nieuw, niet biologisch ‘tweede mama exemplaar’ in mijn leven. Ik bofte maar, wat was ik gelukkig en hoe geliefd voelde ik mij.
Mooie, lieve, ontroerende en soms ook verdrietige dingen hebben we samen beleefd. De afgelopen jaren werd onze band steeds sterker, daar is geen navelstreng voor nodig. Ze heeft me zien opgroeien van eigenwijze puber tot jonge vrouw en zo verder tot nu…
Maar nu, nu is ze ziek. Afscheid nadert…maar ik wil nog niet loslaten, ik wil nog genieten van de mooie momenten samen. Daarom bezoek ik haar zo vaak mogelijk, ik doe het graag!
Blijf nog even, lieve niet biologische moeder…
(inmiddels is mijn lieve moedertje al twee jaar een moeder met vleugels…)
(316)